Moje podróżowanie

01.02.2023 – 31.03.2023

W środę, 1 lutego w Muzeum Diecezjalnym w Opolu odbył się wernisaż Damiana Pietrka, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, ale też absolwenta Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Opolu. W ramach wystawy zatytułowanej “Moje podróżowanie” prezentowanych jest kilka serii prac. Ks. Wojciech Lippa, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Opolu, u początku spotkania zachęcił do spojrzenia na obraz pt. Spowiedź matki.

– Gdy podejdziemy bliżej, zauważamy, że w tym obrazie znajduje się plastyczny cytat z Albrechta Dürera, który w 1514 roku, narysował węglem portret swojej matki. Kilka lat później, w 1521 roku Albrecht Dürer wyruszył swoją podróż do Niderlandów. Była to jedyna jego podróż na północ Europy. Był wtedy dojrzałym artystą. W swoim dzienniku szczegółowo opisał spotkania z obrazami takich twórców jak Robert Campin, Jan i Hubert van Eyck. Dokładnie 500 lat później, w 2021 r. w pełni ukształtowany artysta, Damian Pietrek wyrusza w swoją podróż, w której spotyka takich artystów jak: Arcimboldo, Giotto, Emila Nolde, Albrechta Dürera, Alfonsa Muchę i wielu innych. Owocem tej podróży są obrazy, które prezentujemy w naszym muzeum – mówił ks. Lippa.

– Moje podróże mają bardzo różnorodny charakter. Są podróże bardzo fizyczne, związane z dojeżdżaniem koleją do mojego miejsca pracy i powrotami do domu. Jest to czas, w którym szkicuję współpodróżujących. Bardzo zależy mi na kontakcie z żywym rysunkiem modela. To tak jak u muzyków, którzy każdego dnia muszą poświęcić ileś godzin na czysto techniczne ćwiczenia. Z drugiej strony szkic jest bardzo intymnym zapisem, który wykracza poza jedynie fizyczne odzwierciedlenie podróżujących osób – mówił Damian Pietrek. – Szkic jest dla mnie ważną bazą, z której wychodzę do kreowania większych kompozycji – wyjaśniał.

Mówił też o podróżach zaplanowanych ze względu na konkretne dzieła, które chciał zobaczyć, o podróżach zainspirowanych miejscem czy zapamiętanym klimatem. – Te podróże są zarówno podróżami fizycznymi, jak i odbytymi wyłącznie w wyobraźni. To pandemia przyczyniła się do podjęcia przeze mnie takiego rodzaju podróżowania – mówił Damian Pietrek. Wtedy wracał myślami do miejsc, w których był, ale i wybiegał w przyszłość, myśląc o miejscach, do których dopiero chciałby pojechać.

– W cyklu Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe wykorzystałem cytaty. Pierwotnie celem było to, by trochę przełamać mój sposób rysowania, wzbogacić kompozycję o inną tkankę rysunkową, która do tej pory był mi obca. Podświadomie czułem, że sięgając – jak w tym cyklu – po Alfonsa Muchę, kryje się pewna nostalgia do pewnego sposobu obrazowania, do którego powrotu już nie ma – mówił artysta.

W serii Spotkania, w którym również są odniesienia do innych dzieł, artysta przedstawia portretowania bardzo odrealnione. – Często to są tylko oczodoły, czy jakaś tkanka nerwowa, ścięgna. W tym przypadku cytaty są drogowskazami, które mają naprowadzić odbiorcę na zaproponowany przeze mnie klucz odbioru pracy. Oczywiście, pozostawiam odbiorcom swobodę. Moja propozycja jest tylko propozycją – zapewnił.

– Obok prezentowanych prac zamieściliśmy kody QR. Są one odnośnikami do dzieł, do których Damian Pietrek nawiązuje w swoich pracach – wyjaśnił ks. Wojciech Lippa.

W Muzeum Diecezjalnym na wystawie stałej prezentowane są dawne obrazy i rzeźby o tematyce religijnej. – Myślę, że otwarta dziś wystawa czasowa Moje podróżowanie zainicjuje szersze pole współpracy pomiędzy Muzeum Diecezjalnym w Opolu a współcześnie działającymi artystami – mówi ks. Lippa w rozmowie z “Gościem”.  – Te dwie rzeczywistości artystyczne dopełniają się. Prezentowane w sali wystaw zmiennych prace współczesnego artysty są dzisiejszym spojrzeniem także na dzieła dawnych artystów. W tych obrazach jest bardzo wiele referencji do dzieł mistrzów dawnych epok. Myślę, że wbrew pozorom może być to dobry łącznik między sztuką dawną prezentowaną w sali ciemnej a sztuką współczesną prezentowaną w naszej sali białej – zauważa ks. Lippa. (źródło: A. Kwaśnicka, Wspólnym mianownikiem jest motyw podróży, „Gość Opolski”, 2.02.2023).

Prace prezentowane na wystawie:

  1. Popołudnie u Scrovegnhich, z cyklu Spotkania, 2021
  2. Między Krakowem a Seebüll, z cyklu Spotkania, 2020
  3. Across Europe, z cyklu Spotkania, 2023
  4. Zarażony, z cyklu Spotkania, 2020
  5. Spowiedź matki, z cyklu Spotkania, 2020
  6. Cykl Poplątane myśli, 2016-2021
  7. Przypadkowe spotkanie w Wenecji, z cyklu Spotkania, 2021
  8. Spotkanie pod górą – moją Fudżi, z cyklu Spotkania, 2022
  9. Słoneczny poranek w Paryżu, z cyklu Spotkania, 2019
  10. Śmierć katedry, z cyklu Prometejskie sacrum – ludzkie profanum, 2019
  11. Cykl Powiązane układy, 2021-2023
  12. Szkice z pociągu, 2019-2023
  13. Spotkanie, z cyklu Poplątane myśli, 2016-2021
  1. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 11, 2013-2015
  2. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 12, 2013-2015
  3. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 1, 2013-2015
  4. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 4, 2013-2015
  5. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 6, 2013-2015
  6. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 10, 2013-2015
  7. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 8, 2013-2015
  8. Cykl Płaszczyzny i rzeczywistości równoległe – 9, 2013-2015